درس هشتم:اشباع وعدم اشباع
اشباع در لغت به معنای سیر کردن و در قرائت به معنای تبدیل حرکات کوتاه به کشیده میباشد.
مانند: لَهُ = لَهُو بِهِ = بِهِی
اشباع هاء ضمیر:
ضمیر حرف یا کلمه ای است که بجای اسم می آید واز تکرار آن جلوگیری میکند معنی(او-آن)میدهد مانند:لَهُ(برای او)فِیهِ(در آن).
هاء ضمیر در صورتی که حرف قبل از آن متحرک باشد اشباع میگردد.
عدم اشباع هاء ضمیر:
هاء ضمیر در موارد ذیل اشباع نمی شود،بلکه با همان حرکت کوتاه خود خوانده می شود.
1-قبل از هاء ضمیر حرف ساکن باشد
مانند: عَنهُ اِلَیهِ لَدُنهُ
2-قبل از هاء ضمیر حروف مدی(صداهای کشیده:و-ا-ی) باشد.
مانند: فِیهِ یَهدیهِ نَصَرُوهُ
3-بعد از هاء ضمیر حرف ساکن یا مشدد باشد.
مانند: لَهُ الحَمد لَهُ المُلک
اشباع«واو»
حف (واو)در برخی از کلمات با اشباع تلفظ می شود وبایستی آنرا با صدای کشیده«واو»بخوانیم
مانند:
داوُدَ = داوودَ
غاوُنَ = غاوونَ
یَستَوُنَ = یَستَوونَ
یَلوُنَ =یَلوونَ
اشباع همزه:
همزه نیز در برخی از کلمات اشباع می گردد وبایستی با صدای کشیده تلفظ شود(ءُو)
مانند: رَؤُفٌ = رَءُوفٌ یَؤُدُهُ = یَءُودُهُ
یک قاعده مهم:
در توضیح قاعده رفع التقاء ساکنین دو نکته یاد آوری می شود.
1-حرف ساکن به کمک حرف ماقبل خود خوانده می شود.
2-تنوین،نون ساکنی است که نوشته شده ولی تلفظ نمی گردد.
اگر بعد از کلمه تنوین دار کلمه ای واقع شود که اول آن ساکن یا مشدد باشد در این صورت دو حرف ساکن در تلفظ نزد هم قرار خواهند گرفت که به این حالت التقاء ساکنین می گویند برای رفع التقاءساکنین نون تنوین دار را در تلفظ با حرکت کسره میخوانیم،البته این قاعده وقتی پیش می آید که بعد از تنوین همزه وصل باشد.
مانند:
بِرَحمَةٍ ادخُلوُا = بِرَحمَةِ نِ دخُلُوا مَثَلاًالقَومَ = مَثَلَنِ القَومَ عَادٌ المُرسَلِینَ = عَادُنِ المُرسَلِینَ
در این حالت تنوین نون به کسره تبدیل شده وهنگام تلفظ،بعد از کسره نون کسره دار هم اضافه می شود
درس هشتم:اشباع وعدم اشباع
اشباع در لغت به معنای سیر کردن و در قرائت به معنای تبدیل حرکات کوتاه به کشیده میباشد.
مانند: لَهُ = لَهُو بِهِ = بِهِی
خواهران وبراران عزیزم
در این دنیای نابسامان که هیچ کدام از ما جوانان در مقابل خطرهای انحراف نمیتوانیم (بجز با یاری خداوند متعال ودر پیش گرفتن کتاب او )از خود محافظت وصیانت نماییم وبا توجه به پیشرفت علم ودریای انترنت بنده به عنوان دوستی ناصح وامین از همه شما عاجزانه در خواست دارم تا در صورت بازدید از این وبلاگ در گوشه ای از وبلاگ خود(جهت نشر قرآن وشرکت در اجر عظیم آن)راهنمای برادران وخواهران دیگر باشید وآنها جهت بازدید از این وبلاگ تشویقنمایید بنده اطمینان کامل دارم دارم که شما این کار را خواهید کرد چون همه مابندگان،گناهکار هستیم ونیاز به مغفرت باری تعالی داریم لذا خواهشمندم جهت هدایت مردم وبه عنوان ارشاد آنها به راه قران این وبلاگ را در جعبه لینک خود مد نظر قرار دهید اجر همه شما با صاحب قرآن خلدم قرآن کریم-حسین محمدی Vahy.blogsky.com
درس هفتم:تنوین
تنوین علامت نون ساکن است که همیشه در آخر کلمات واقع میشود وحرفی که دارای یکی از علامتهای ً ٍ ٌ باشد با یکی از حرکات کوتاه وبه اضافه نون ساکن خوانده می شود.بنابراین میتنوان گفت تنوین نون ساکنی است که در برخی از کلمات خوانده می شود ولی نوشته نمی شود.
علامت تنوین به سه شکل ذیل در آخر کلمات بکار میرود.
1-تنوین فتحه یا نصب (اً)
2-تنوین جر (اٍ)
تنوین رفع (اٌ)
تنوین فتحه یانصب:
فتحه+نون ساکن=تنوین فتحه
مانند: مَآءً یعنی: مآ+ءَن تُراباً یعنی: تُرا+بَن
تذکر:تنوین فتحه در برخی از کلمات به همراهی حرف(ی)می آید لکن حرف(ی)خوانده نمی شود.
مانند: هُدیً = هُدَن مُسَمَّیً = مُسَمَّن
تنوین کسره یا جَرّ:
کسره+نون ساکن=تنوین کسره
مانند: ذِک+رِن = ذِکرٍ جـِ-هـا-دِن = جِهادٍ
تنوین ضمه یا رفع:
ضمه + نون ساکن = تنوین ضمه
مانند: شـَ – هیـ - دُن = شَهیدٌ سـُ – رُ – رُن = سُرُرٌ
درس پنجم:سکون وتشدید
سکون:به معنای عدم حرکت بوده وبه حرفی که هیچ گونه حرکتی نداشته باشد ساکن میگویند.
مانند کلمه: مَن هَل قُم
حرف ساکن به کمک حرف قبل از خود خوانده می شود واگر حرف ماقبل نیز ساکن باشد با حرف قبل از آن خوانده میشود.
مانند:فِی الاَرضِ مِنَ المَسجِدِ
تشدید ّ
اگر حرفی دو با به دنبال هم تکرار شود ودر صورتیکه اولی ساکن ودومی دارای حرکت باشد برای سهولت در تلفظ حرف اولی را در حرف دوم ادغام ویکبار ولی با فشار بیشتری می خوانیم.
مانند: اِن- نَ= اِنَّ ثُم – مَ = ثُمَّ حَق – قَ = حَقَّ
درس ششم: مبحث حروف
حروف ناخوانا:چهار حرف«و – ا – ل – ل - ی»در برخی از کلمات نوشته شده ولی خوانده نمی شود وحروفی هستند که نوشته می شوند ولی خوانده نمی شوند.در قرآن کریم چهار حرف(والی)در صورتیکه بدون علامت باشند معمولا حرف ماقبل آنها با صدای کشیده فتحه خوانده می شودکه می بایستدر هنگام قرائت قرآنتلفظ نشوند.
مانند: صَلوهِ = صَلاهِ هُدی = هُدا ونیز در الف هنگامی که حرکت نداشته باشد که اکثرا حرف ما قبل آن با صدای کشیده ضمه خوانده می شوددر این حالت نیز تلفظ نمی گردد
مانند:تُسَلِّمُوا = تُسَلِّمو عَمِلوا = عَمِلوُ مُوسی = مُوسا
حرف همزه(ء):اولین حرف الفبای زبان عربی است که چهار حالت برای آن قابل بیان است.
1-همزه در اول کلمه مانند إِذهَبکه به حالت الف نوشته می شود.
2-همزه ساکن در وسط کلمه مانند:مُوءمِن
3-همزه متحرک در وسط کلمه مانند»یَسئَلُ
4-همزه در آخر کلمه مانند:بَدَأَ
*نکته اول:حروف(و،ی)در موارد فوق چون پایه همزه قرار گرفته اند خوانده نمی شوند وفقط حرف همزه با علامت خود خوانده می شود.
*نکته دوم:همزه وصل هنگامیکه ابتدای کلمه همزه باشد با اضافه شدن به کلمه دیگر،همزه خوانده نمی شود.
مانند: رَبِّ اغفِر = رَبِّغفِر روی همزه وصل علامت« صـ »قرار می گیرد.
نکته مهم دیگر اینکه اگر کلمه ای دارای همزه وصل باشد مانند(فِی الاَرض)صدای کشیده(ی)تبدیل به صدای کوتاه(کسره)میگردد ومیخوانیم:«فِ الاَرضِ»